Tu Şevê, kirasê xwe yê tarî, kişande ser rûxsarê erdê. Her dever reşê, lê ez herdeverê nabînim. Tenê di navbera çar dîwaran de, di paca hesinî re, li derve dinihêrim tenê beşek ji şevê dib&ic...

Heya te ji min heye gelo? Ji agirê hinavê min, kelegerma cendekê min, bizotên nava bîbikên çavên min, lerzîna pêçiyên destên min, zîvirîna serê min. Heya te ji min heye ku ez laveya xwedayê dilova...

Piranî caran berîya binivîsim, dihizirim, di nivîsandina hindek tiştan de dudilim. Ji ber dizanim dilê te nazike. Naxwezim dilê te biêşînim. An jî, kêlîya te di nava xemgînîyê de bi fetisînim.    ...

ji ber tarîtîya xwe, mirov; şevê bêxêr dibînin. Wekî çarenivîseka mirovan, ji alîyê xwedê ve hatîye dîyarkirinê. Çendîn encama yasaya wezna sirûştê û gerdûnê be j&ici...

Geha kevîya avê. Firehîya avê bi qasî du gavan bû. Bixwe bawer bû, bi xwehilavêtinê derbazî alîyê dîtir bibe. Wê kêlîyê qet ne hizirîbû, bûyereka derveyî hizrê wî...

Ew dema, komên mirovan di jêr helmet û heybeta bombeyên sedkîloyî de parçe dibûn, xanîyên wan yên bilind bi ser wan de di hilweşîyan, bi hezaran, sedhezaran, bi milyonan mirov, ji gelek welatên Ewrûpa diç&uci...

Gava dî, li vira rûniştîbûm, mirovekî bi liva dest û milan xwest bo min bêje em pêkve bi kişik bilîzin. Em rûniştin û leyistin.    Kişik, li gorî hindek mirovan tenê leyistikeke. Lê belê dema mirov he...

Dema li berpala çiyayê Zagrosê, lingên xwe bi şikêra li ser lutkeya çiyayê Şekîf ve berdida û bi kelecanî çavlirêtiya hilhatina rojê dikir hîna temenê wî 16 sal bû. Rengrengiya gizingê xeya...